Huta Stara w dokumentach

Najstarszymi dokumentami jakie udało się dotychczas odnaleźć są katastry gruntowe zwane metrykami , znajdują się w archiwum historycznym we Lwowie. Katastry te zawierają dane mieszkańców, którzy byli właścicielami gruntów w Hucie Starej. Określają one nazwisko i imię właściciela gruntów ich rodzaj i wielkość. Podają także numer domu i nadany numer działki a także szcunek zobowiązań podatkowych tzw. „rocznego pożytku w naturze i w szacunku pieniężnym”.

Metryki Józefińskie – pierwszy kataster gruntowy powołany patentem cesarza Józefa II w dniu 12 kwietnia 1785 roku. Spis gruntów w Hucie Starej prowadzony był w latach 1787-1789. Opis granic wsi podpisany jest w dniu 15 października 1787roku. Inne dokumenty dotyczące tego spisu sporządzane były również w roku 1824 a nawet 1827.

1. Pierwsza strona opisu granic Huty Starej od strony wschodniej

2. Druga strona opisu granic Huty Starej od strony południowej

3. Trzecia strona opisu granic Huty Starej od strony południowej i zachodniej

4. Czwarta strona opisu granic Huty Starej od strony zachodniej i północnej

5. Piąta strona opisu granic Huty Starej od strony północnej

Opisanie

jest to szczegółowy opis granic wsi Huta Stara precyzyjnie określający odległości od charakterystcznych punktów (trakty, kopce, kamienie ciosowe itp) w sążniach.

Oświadczenie

Mieszkańców będących przedstawicielami wsi Huta Stara i Wyczułek (pisownia orginalna) podczas dokonywania spisów. Z Huty Starej podpisy (krzyżyki) złożyli:

Antoni Baranowski — wójt

Michał Mydłowski

Stanisław Bobik

Jan Braszka

Wojciech Dobrucki

Jakub Krzeszowski

Metryki Franciszkańskie – drugi kataster gruntowy powołany patentem cesarza Franciszka I w dniu 23 grudnia 1817 roku. Akta te zawierają szczegółowy opis gruntów, właścicieli i obszaru gruntu itp. Spis w Hucie Starej rozpoczyna się 16 stycznia 1820 roku Notą ( ślubowaniem, przysięgą) Ignacego Krzyszowskiego przełożonego Gminy i trwał do maja 1821 roku kiedy to sporządzony został bilans gruntów. Sam spis nie został jednak ukończony w tym roku ale trwał nadal. Protokół reklamacji nosi datę 30 lipca 1822 roku.

Przykładowy arkusz spisowy

Nota (przysięga) podpisana przez Ignacego Krzyszowskiego w dniu 16 stycznia 1820 roku

„…. patent z roku 1787 wzmocnił prawa chłopów do ziemi. Wprowadzał on bowiem podział na grunty chłopskie (rustykalne) i grunty dworskie (dominialne). Za grunty rustykalne uznane zostały ziemie, które były w posiadaniu chłopów w dniu 1 listopada 1786 roku. Patent zabraniał również włączania ziem chłopskich do folwarków, wypędzać chłopów z ziemi. W przypadku opuszczenia ziemi przez chłopa dwór miał obowiązek osadzić na tych ziemiach innych poddanych. Równocześnie z tym patentem wszystkie grunty zostały zapisane w kastrze gruntowym, tak więc stan posiadania chłopa został mocno utwierdzony.
Warta w tym miejscu zauważenia jest również tzw. reforma urbarialna, która miała zmienić stosunki produkcji w rolnictwie. Jej celem była zamiana pańszczyzny i danin w naturze na czynsze pieniężne. Wysokość czynszu miała być uzależniona od dochodu w danym gospodarstwie. W latach 1785 – 1787 przeprowadzono pomiar i klasyfikacje wszystkich gruntów i założono pierwszy na ziemiach polskich kaster gruntowy, tzw. metrykę józefińską. „Z oszacowanego dochodu brutto 70% miało pozostać dla chłopa, państwo w formie podatku miało otrzymać 12 % zaś dwór w formie czynszu 17 %.” Reforma ta została wprowadzona w życie w Galicji w dniu 1 listopada 1789 roku, jednakże po śmierci Józefa II na skutek nacisków szlachty cesarz Leopold uchylił ją całkowicie w kwietniu 1790 roku.„

(źródło: www.sciaga.pl/tekst/15292-16-gospodarka_na_ziemiach_polskich_w_epoce_napoleonskiej)

WYDAWNICTWA

Taka perełka przesłana przez Pana Remigiusza Paducha ze Stargardu Szczecińskiego, takiego samego potomka kresowian jak my sami,tylko z miejscowości Olejów pow. Zborów, też woj. tarnopolskie.Tłumaczenie na język polski jest również dziełem p. Remka, który jest współtwórcą ciekawej strony o Olejowie www.olejow.pl